Złoty Las Marzeń. Tu wszystko jest możliwe

Nie wiem czy moge tu napisać, ale...

Wampirzyca szła powoli między drzewami, wiatr targał jej ciemne włosy, westchneła, od jakiegoś czasu Las świecił pustkami, uśmiech Białej Pani już nas nie pociesza. Czy to cisza przed burzą, czy wyjdzie potem słońce?
Może- usłyszała, w lesnej gęstwinie. To był wiatr...to były drzewa, które pamiętają czasy wieczornych uczt, tańców, długich lotów nad gęstwinami...